Afgelopen week gebeurde er allemaal doodnormale dingen en juist in die hele normale gebeurtenissen kon ik opeens allemaal levenslessen zien. Want het zijn de kleine dingen die gebeuren die ons vliegwiel aanjagen. Het zijn de kleine triggers die een stroom van acties en reacties in gang zetten dat we vervolgens lastig kunnen stoppen, waardoor we in patronen vervallen. Het zijn ook de kleine, vaak doodnormale gebeurtenissen die we kunnen zien en in de simpliciteit kunnen we ook grotere meer complexe gebeurtenissen vereenvoudigen, want in de basis zijn ze vaak vergelijkbaar.
Domme pech is de andere kant van het andere spectrum van dom geluk!
Mijn vaatwasser vroeg om een monteur. Dat stond op het schermpje een foutmelding en ik moest de storingsdienst bellen. Dus afgelopen week kwam de monteur. De vaatwasser is nog geen 3 jaar oud dus vroeg de monteur of ik iets had kunnen doen om dit probleem te voorkomen. Hij antwoordde “Nee mevrouw, u heeft gewoon domme pech gehad”. En dat is soms wat het is. Dan heb je gewoon domme pech. Dan had je helemaal niets anders kunnen doen om iets te voorkomen.
Mijn eerste reactie was: “domme pech dat is de andere kant van het spectrum van dom geluk”. De monteur keek me verbaast aan, want dat hoorde hij niet vaak. En ook dat kreeg ik op hetzelfde moment, want met wat dom geluk viel mijn reparatie binnen de garantietermijn. Domme pech en dom geluk soms krijg je ze allebei in ‘split second’.
Natte haren en een grote glimlach
Afgelopen week kwam ik terecht in een gigantische regenbui. Ik was al op weg naar huis, maar moest zeker nog een half uur lopen en ergens schuilen was er niet bij. Normaal gesproken zou ik met mijn muts oplopen met mijn hoofd omlaag gebogen om er maar voor te zorgen dat je niet natter wordt dan strikt noodzakelijk. Dit keer liet ik me door de regen niet klein krijgen en wist zelfs nog een glimlach van een voorbijganger op te vangen die in hetzelfde schuitje zat. Gedeelde smart is halve smart. Pas toen ik thuis was realiseerde ik me dat juist door deze ogenschijnlijke kleine actie ik eigenlijk een radicaal andere houding had aangenomen dan dat ik ‘normaal’ zou doen. Wat een bevrijding om eens abnormaal te doen!
De verbazingwekkend goede smaak van decafé
Ik zit boordevol met vooroordelen. Zeker als het gaat over eten en drinken. Ondanks de vele berichten die ook mij bereikte dat decafé toch echt een gezonder alternatief is dan ‘gewone koffie’. Zonder decafé een eerlijke kans te geven, had ik het afgeschreven. Niets voor mij, want ik houd normaal van een goede straffe bak boordevol cafeïne. Als je me had gevraagd of ik een decafé wilde had ik standaard NEE gezegd zeker ook als dat de enige optie was, zo standvastig ben ik dan ook. Afgelopen week kreeg ik een decafé voorgeschoteld. Ik wist het niet en had het ook niet door. Nadat ik had toegegeven dat ik het een lekker bakkie vond werd het geheim onthuld. Door je vooroordelen te laten gaan, gaat er een hele wereld voor je open. Een wereld die je nog niet kende en die je misschien wel eens zou kunnen bevallen. Die vooroordelen behoeden je nergens voor. Ze houden je alleen tegen om nieuwe dingen te ontdekken.
Inzien dat dingen gaan zoals ze gaan en dat je soms domme pech en de andere keer dom geluk zult krijgen. Eens iets abnormaals te doen, iets wat niet in je vaste patroon of structuur zit ingebouwd kan verrassend goed uitpakken. Keihard geconfronteerd worden met je hardnekkige vooroordelen om ze vervolgens de prullenbak in te gooien. Grootse lessen in kleine dingen. En je moet ze wel durven zien! (en helemaal coronaproof!)